Wydanie poprawione

przejmująca. Do kości. Ciężko mi znaleźć słowa do opisania, jak wielkie wrażenie wywarła na mnie uczciwość Esterházyego, wobec czytelnika, wobec samego siebie, wreszcie wobec ojca. W jakiejś części zapewne przez to, jak mocno fragmenty Harmonii rezonowały z moimi własnymi doświadczeniami.