Neem nooit een beste vriend
Ratings1
Average rating3
Prachtige eigentijdse jeugdroman over vriendschap, verliefd worden en seks. Vlammend opgeschreven door Erna Sassen, zoals alleen zij dat kan. Ik had nóg een reden om bang te zijn voor Lindsey. Nadat ik haar zag dansen in de tuin van het tehuis waar Dylans oma woont en voordat ze er met die veel te knappe mannelijke nurse vandoor ging, zei ze tegen me: ‘Jou vind ik aardig.’ Het klonk als: de rest niet . Ik zei: ‘Dank je.’ ‘Jou en Dylan,’ zei ze. Klonk weer als: de rest niet . Ik zei niks. Omdat ik het moment niet wilde verpesten. Maar ook omdat ik heel hard zat na te denken waarom. Waarom ze mij en Dylan wél aardig vond. ‘Je kan alleen niet tekenen,’ besloot ze. Daar moest ik een beetje om lachen want het enige wat ik kan, is tekenen. Voor de rest heb je helemaal niks aan mij. De pers over het werk van Erna Sassen: ‘Zonder Titel is YA-literatuur van de beste soort.’ – JOUKJE AKVELD IN HET PAROOL ‘Sassen heeft zich ontwikkeld tot een schrijver die de stem van een puber als geen ander weet te vangen. Tranen van het lachen en tranen van ontroering volgen elkaar op in dit onstuimige en verbluffend goed geschreven boek voor jongeren.’ – JURY NIENKE VAN HICHTUM-PRIJS 2021
Tags
Series
Featured Series
1 released bookZonder titel
Zonder titel is a 1-book series first released in 2023 with contributions by Erna Sassen.
Reviews
Popular Reviews
Reviews with the most likes.
YA van Nederlandse bodem, gelezen na een positieve recensie in de krant...
“Lekker wijf wordt het thema,' vertelde ik enthousiast aan mijn broer Kobus, toen ik belde om hem uit te nodigen. Ook familieleden waren welkom op ons feest, we waren namelijk jarig, Sergio en ik in dezelfde week, Dylan acht maanden later. ‘Dat kán niet,' oordeelde Kobus ogenblikkelijk. ‘Dat is beledigend voor transpersonen en crossdressers.' Die laatste kreeg ik niet meteen helemaal mee. ‘Crossdressers,' herhaalde hij. ‘Werden vroeger travestieten genoemd.' Kobus doet een phd aan de universiteit van Amsterdam, je moet heel erg uitkijken met wat je zegt als hij in de buurt is.“
Het taalgebruik is (denk ik dan maar :-) van deze tijd - de hoofdpersonen zijn een drietal VMBO'ers die behoorlijk recht voor hun raap kunnen zijn. Het leest daardoor lekker weg. Mogelijk minpuntje (is dat het? ik ben oud...) is dat het (zoals wel vaker in YA boeken) vanwege de representativiteit wel een beetje een opstapeling is van onderwerpen en issues.
“Ik ga als Beyoncé. Met de flamingo-tas van Kaat.' Het was even stil aan de andere kant. ‘Dat kan al helemáál niet!' ‘Wat nou weer!?' ‘Dat is blackface!' Ik werd niet goed. ‘Sergio is black!' riep ik verontwaardigd. ‘Maar jij toch niet???' ‘Jezus, man!' Nu werd ik echt kwaad. ‘Ik ga toch niet als Beyoncé omdat ze zwart is! Ik ga omdat ze vrouw is, en mijn idool.' ‘Maar je mag je niet zwart schminken!!!' schreeuwde hij. ‘Dat ga ik toch ook helemaal niet doen, idioot! Denk je dat ik dom ben of zo!?' brulde ik. ‘O.' Hij was even stil. ‘Oké...' ‘Ik ga gewoon als roetveeg-Beyoncé.' Ja. Kan niet. I know. Hij hing meteen op.”