غروب بت‌ها

اولین کتابی بود که از نیچه خوندم. خیلی برام تازگی داشت جملات تند و مستقیم و بدون تعارفش. هرچند گاهی وقتی درباره اشخاص با تمسخر صحبت می‌کنه به نظر میاد که زیاده‌روی کرده. ولی در کل خیلی از خوندنش لذت بردم.
البته زیاده‌روی داریوش آشوری در ترجمه بعضی از کلمات و عبارات باعث شده بود یه خرده خوندنش سخت بشه.