Wilfred Springer
I have to say I find some things in this book not entirely convincing, but I'm rating it with five stars anyway, hoping that way you will pick it up and read it, since it's definitely worth reading and I expect it to be influential, at least on a personal scale.
If you're looking for a book that gives you a quick and simplified perspective on culture cultivation and creation, then this is not the book you need. Instead, it's an elaborate but balanced study of the entire subject, looking at it from many different vantage points. Still, the author's style makes it a pleasant (though lengthy) read, and easy to digest.
I'm sure I will read parts of this book again in the future.
Paged through it almost entirely. The most useful chapter is the one about XCode. If you really want to learn the language, I've found the official Swift Language Reference to be much more useful than this book. Safari Books Online considered this the best read on Swift available so far. Makes me wonder if I should ditch my account.
Het is een boek als een boom, vol vertakkingen, waarvan veel doodlopen. Ik vraag me af of het bewust is gedaan, omdat het bos zo'n belangrijke rol speelt in het boek. Het zou iets zijn wat ik me bij Annie Proulx kan voorstellen: een poging om een hele complexe geschiedenis ophangen aan iets wat de structuur van het verhaal leidt, zoals het knopenboek in Scheepsberichten, en de accordeons in Accordeon Misdaden.
Ik vond het soms meeslepend, maar soms ook rafelig. De constante fragmenten uit familiegeschiedenissen die dan plotseling eindigen met een gruwelijke dood. Pas nadat ik het boek uithad ontdekte ik twee stambomen achterin het boek, waarvan ik liever wilde dat ik van te voren van het bestaan had geweten.
Een deel van het boek heb ik geluisterd, als luisterboek, via Storytel. Daarvan bestond alleen de engelstalige variant. Die bracht het wel iets meer tot leven. Misschien kwam het door de verteller die buitengewoon goed was in stembuigingen en accenten, of — en dat weet ik niet helemaal zeker — omdat het verhaal in het engels toch beter tot zijn recht komt. Ik vermoed van wel. Alles leek toch net iets puntiger, en dat kan dit boek wel gebruiken.
Een Nederlandse familiegeschiedenis over een ondernemersfamilie is ergens altijd interessant, omdat je jezelf er lekker in kunt spiegelen. Meer dan met andere familiegeschiedenissen die ik las, leest dit boek als een poging tot verzoening met het verleden.
Definitely entertaining. A lot of love went into it, and that shows. Learned a couple of new things about Japan, and I think I wouldn't be all that lost in translation any longer if I would visit it now. Doesn't read like a novel or anything like that. More like a sketchbook. But it has pictures and illustrations, which – according to Alice – is essential.
Bij vlagen prachtig, maar dan weer onsamenhangend en bijna onleesbaar door volzinnen van pagina's en pagina's, zonder interpunctie.
Leuk om meerdere redenen: als je de Via Podiensis zelf gelopen hebt, herken je voortdurend wat ze beschrijft. Dat geeft wel een soort extra dimensie. Goeie plot en een nog betere plottwist. Ook mooi dat de worsteling van (bijna) alle betrokkenen voelbaar is.
Ik heb het drie sterren gegeven. Eigenlijk 2.5, maar afgerond in het voordeel van de auteur. Ik vond de astrologie verwijzingen onnodig breedsprakig. Voor iemand die bekend is met de materie is het misschien beeldend en veelzeggend, maar voor mij verschaft het ongeveer evenveel kleur als een lijst met telefoonnummers uit een telefoonboek. En omdat er veelvuldig over wordt gesproken, verslapt mijn aandacht. Ik was ergens blij dat ik het uit had, al moet ik toegeven dat ik aan het eind meer in het verhaal zat.
Overtuigend. Misschien is het inderdaad zo dat we over het algemeen inderdaad niet geneigd zijn tot het kwade maar tot het goede, ook al is dat misschien dan vaak beperkt tot ons eigen soort, en misschien is dat laatste vooral het probleem. Ik had het niet erg gevonden als Rutger ergens iets had geschreven over mimetic theory. Maar ik begon enorm sceptisch aan het boek en ben gaandeweg toch overtuigd.
The last four or five chapters are magnificent. Read the book, if only for the last four or five chapters.
Ik vond het eigenlijk een heel goed boek, maar misschien had ik ook gewoon een theorie nodig om te begrijpen waar ik zelf in terecht kwam, en wat mijn rol was in die situatie. Ik heb het geen vijf sterren gegeven omdat ook ik wel een beetje blijf zitten met het bewijs voor de theorie. Ik heb geen moeite met het omarmen van onbewezen theorieën (ik omarm het dan als een theorie die mogelijk waar is), maar het was misschien wel eerlijker geweest om in het boek wat aandacht te geven aan dat gemis. De opsommingen maken de luister versie van het boek soms een beetje taai.
It's a pretty systematic overview of the subject, and an interesting read, but I'm not entirely convinced of the ties with politics, and in the end it seems to fizzle out a little. Still, lots of things to unpack.
Te gek boek. Geen stappenplannen boek. In plaats daarvan wordt de menselijke relatie als een ui gepeld, iedere laag wordt blootgelegd, van verschillende standpunten bekeken, op een nieuwe manier belicht, vooringenomen standpunten worden ontzenuwd. Leest makkelijk weg, maar wel een boek met een bite. Wel jammer van de titel; de oorspronkelijke titel “Mating in captivity” vind ik eigenlijk veel beter de lading dekken, en ook oneindig veel grappiger dan het Memien Holboog achtige “Erotische intelligentie”.
Vloekend als een bootwerker komt ze dichterbij de kern van de boodschap dan de meeste auteurs.
I have to say I don't remember a lot of details, apart from the references to the RAND corporation, but I'll remember this book because it's the book I read while waiting for Juultje's birth.
I don't like using the word ‘amazing'. However, it's something I simply cannot avoid for this book. So here you go: truly amazing. The most amazing thing about the book is that it tells a story with hardly any recognisable figurative art. The further you get into the story, the less figurative it gets, perfectly aligned with the main character's state of mind. The pictures tell a story about emotional and sensual development, rather then illustrating what actually is going on.
Hard to fit this book in a category (and why would you?), but if you wanted me to take a guess, I'd say magic realism. Doesn't completely cover it, since - as I said - realism is getting distorted more and more the further you proceed in the narrative.
I own the Dutch version, called ‘Vuren'.
