The waves
Ratings53
Average rating4.3
“The Waves” by Virginia Woolf is a tough read, but it's also very deep. The story is split into nine parts, following six friends from childhood into adulthood. It shows their relationships as they grow, both when they're close and when they drift apart. The book is written through the characters' inner thoughts and monologues, which makes it feel emotional. There were moments that really touched me, as it reflects on life, friendship, and change.
Zo prachtig, letterlijk een kunstwerk. De vignettes tussen door maken het verhaal perfect en lyrisch. De tekst zelf is zo ‘poetic' en lyrisch geschreven dat het letterlijk rolt, en je gewoon niet kan stoppen met lezen omdat het zo soepel in elkaar overloopt. Met sterke referenties naar Plato, Shakespeare en nog meer klassiekers. Bijzonder hoe iemand zo mooi kan schrijven, en hoe ze het ook gebruikt om het verlies van Percival te beschrijven voor elk van zijn vrienden is bewonderenswaardig.
Er zitten wel wat racistische trekjes in, die echt niet meer kunnen. Dit was geschreven in een andere tijd als de tijd van vandaag natuurlijk, maar in mijn mening mag dat geen excuus zijn.
я прочитала последнюю фразу и сидела закрыв лицо руками “волны разбились о берег”
эти волны, это что то невообразимо прекрасное, печальное, вдохновляющее, пугающее, всегда то вверх то вниз, то вот она высшая точка, но нет, мы падаем с новой волной куда то в глубины отчаянья, но потом новая волна и снова что то продолжается, длится, жизнь продолжается, рассветы, желания, ты что то поняла но нет ничего не понятно, но все же что есть что то длится, жизнь длится.
я плачу от того что вирджиния вулф не напишет больше ничего для меня
If the reader is able to defeat the seamingly insurmountable disconnectedness of the first 50 pages where the mains are children, the characters' internal ruminations and conciousnesses do become intersting and worthwhile. Woolf peers into the human soul and pulls out what is not often said, and shows us the motivations behind each character's actions. Sometimes it is hard for us to be as honest with ourselves about our reasons for doing things as Woolf is with her protagonists' reasons.
The two stars I knocked off were because of the protracted, often repetitive sentences, and for the part in the beginning where we are thrust into the random, scattered thoughts of children (that nearly put me off the whole book altogether).
dreamy, maybe a bit sad, but i have never read so many perfect and beautiful and evocative lines about flowers
