The Memory Book

A wonderful story about a girl with big dreams for her future, which unfortunately she fails to fully come true, a story with a shattering finale.
Until the last moment, Sammie did not give up and fought to the end, but lost the battle.

I have some personal reflections to make after reading this that I am unsure I should post here.. review to come

“Bij het Geheugenboek zit je in een achtbaan, je komt allerlei gevoelens tegen; angst, blijdschap, verdriet etc.”

Het verhaal gaat over Samantha “Sammie” McCoy. Sammie staat op het punt om eindexamen te doen en daarna naar NYU te gaan om te studeren. Haar hobby/passie is debatteren. Ze is er zeker van dat ze het kampioenschap gaan winnen, maar dan staat haar wereld op z'n kop..
Er wordt Niemann pick type C (NPC) geconstateerd bij Sammie. Langzaamaan zullen haar functies gaan uitvallen.
Haar geheugen laat haar in de steek, daarom heeft Sammie besloten om een geheugenboek bij te houden waarin ze alles opschrijft, zo kan ze dingen onthouden.

Allereerst wil ik zeggen dat je merkt dat Lara Avery weet wat NPC inhoudt. Ze heeft er onderzoek naar gedaan en je kunt het terug zien in het verhaal.

Als tweede wil ik aangeven wat voor een super leuk persoon Sammie wel niet is! Ondanks dat ze NPC heeft blijft ze positief en heeft ze nog altijd de droom om naar NYU te gaan. In de beginperiode van haar ziekte was ze niet altijd even vriendelijk naar anderen, maar toen ze de ziekte geaccepteerd had, werd ze vriendelijker en ze kreeg steun vanuit haar omgeving.

Als derde: Cooper, wat een leuke jongen!! Cooper was de jeugdvriend van Sammie. Ze waren praktisch buren. Helaas waren ze uit elkaar gegroeid, maar naarmate het verhaal vordert zie je Cooper steeds vaker voorkomen.

En als laatste wil ik zeggen dat het boek je meeneemt. Het is geschreven in de vorm van een dagboek. Dit maakt het extra persoonlijk. Vanaf pagina een zit je in het hoofd van Sammy. Het lijkt net alsof je zelf het leven van Sammie beleefd.

Lara Avery, super bedankt voor dit prachtige en emotionele boek.

Original de: El Blog del Gato - El Extraño Gato del Cuento

Este es el tipo de libro que me confirma una y otra vez que tengo el alma podrida y ya no hay salvación para mí. Razón por la que leí el libro: absolutamente todas las personas que hablaban de él, no paraban de mencionar una y otra vez las cascadas de lágrimas que habían derramado por su culpa, y en el momento en el que yo lo leí, necesitaba algo con el que desahogarme. Pero, ¿crees que esta cosa a la que llamo sentimientos reaccionó?



Twitter || Blog || Pinterest || Tumblr || Instagram || Facebook