Terug tot Ina Damman

Anton is een schuchtere jongen, die in het eerste jaar op de HBS gepest wordt omdat zijn vader, die overleden is, hem “vent” noemde. Veel van zijn klasgenoten noemen hem nu ook “vent” en Anton heeft er een hekel aan. Dan wordt hij in zijn tweede jaar verliefd op Ina Damman. Hij raakt geobsedeerd en aanbidt haar in stilte. Als hij te weten komt dat ze hem vervelend vindt, draait Anton compleet om. Hij vuilbekt erop los, om het mooie woord uit het boek te gebruiken, om er later toch achter te komen dat Ina zijn grote liefde is en altijd zal blijven.

Het boek komt een beetje moeilijk op gang. Het tweede deel is echter geweldig: de totale aanbidding van Anton voor Ina is erg vermakelijk om te lezen, terwijl we allemaal weten dat het nooit wat zal worden op deze manier. Het laatste deel van het boek verzandt in mijn ogen helaas een beetje in langdradig gewauwel, als Anton zich langzaam realiseert dat Ina zijn enige grote liefde is.