Rome

Een episch verhaal dat zich afspeelt vanaf het moment dat de allereerste mensen zich in de buurt van de Tiber ophielden in het jaar 1.000 v.Chr. tot het einde van de republiek en het begin van het keizerrijk rond het begin van onze jaartelling. Gedurende het boek worden personen uit de families Potitius en Pinarius gevolgd in kortere verhalen die zich afspelen rondom tekenende gebeurtenissen uit de geschiedenis van Rome.

Je zou kunnen verwachten dat het lastiger is je aan de hoofdpersonen te hechten vanwege de kortere verhalen maar dit is, zeker in het begin van het boek, niet het geval. Hoe verder je in het boek komt, hoe groter Rome groeit, en de hoofdpersonen worden een steeds kleiner onderdeel van het grote geheel. Dit is in de verhalen te merken: deze worden oppervlakkiger, er wordt minder diep ingegaan op gebeurtenissen en de mede-Romeinen die hierin een rol spelen. De laatste twee hoofdstukken hebben hier het meest last van. Erg jammer, want vooral in het begin van het boek komen de belangrijke momenten uit de geschiedenis echt tot leven.

Ook jammer vond ik dat het verhaal soms enorm toewerkt naar een grote gebeurtenis, bijvoorbeeld een veldslag, om vervolgens deze gebeurtenis zelf niet te vertellen, maar het verhaal enige (soms tientallen jaren) later weer op te pakken en stukje bij beetje achteraf duidelijk te laten worden wat er gebeurd is. Voor mij was door deze constructie de opgebouwde spanning in één klap verdwenen.

Bovenstaande punten willen niet zeggen dat ik het een slecht boek vind; integendeel! Ik heb ervan genoten op deze manier te lezen over de geschiedenis van Rome. Ik heb wel getwijfeld tussen drie of vier sterren: het boek vind ik beter dan de meeste boeken die ik drie sterren heb gegeven, maar aan het niveau van de meeste andere boeken die ik vier sterren heb gegeven komt het eigenlijk niet.