Luister

Meer dan 3* kan ik er toch niet van maken, ondanks de lovende recensies elders...

Knap geconstrueerd verhaal over het terugblikken van een vrouw op haar periode als au-pair in Parijs, en de periode die daaraan vooraf ging, en wat er daarna gebeurde.

Maar min of meer tegelijk gelezen met de memoires van Hillary Mantel (in vertaling) viel toch wel op dat Bronwasser's taalgebruik kennelijk de mijne niet is...

“Iedereen zakt zonder overgang in een bad van sleetse en daardoor nog chiquere luxe. Geen gekochte maar familiale, overgeërfde luxe.“

“Ik raakte langzaam bedreven in het passeren van grenzen, het nemen van al die klapdeuren, in het bestaan in al die situaties tegelijk.“