Kierunek miłość

„Miała łapać loty, a nie uczucia... Molly i Andrew próbują właśnie wrócić do domu, do Irlandii na wakacje, kiedy dziwna burza śnieżna uniemożliwia im lot. Nigdy między nimi nie wydarzyło się nic romantycznego: są przyjaciółmi i to wszystko. Ale raz w roku, przez ostatnie dziesięć lat, Molly spędzała siedem godzin i piętnaście minut, siedząc obok Andrew podczas ostatniego przed Bożym Narodzeniem lotu z Chicago do Dublina, popijając okropne wino z samolotu i nadrabiając zaległości w życiu. pomimo wszystkich różnic między tymi dwoma przyjaciółmi, jest to świąteczna tradycja, której żadne z nich nigdy nie chciało porzucić. Molly nie przejmuje się Świętami Bożego Narodzenia, ale – pod jeszcze innym względem są oni całkowitymi przeciwieństwami – Andrew jest jest zagorzałą fanatyczką okresu świątecznego i wie, ile dla niego znaczy powrót do Irlandii. Więc zamiast robić rozsądną rzecz i po prostu wspólnie świętować święta w Ameryce, robi głupią rzecz. Irracjonalną rzecz. Ona przysięga, że ​​odwiezie go do domu i zdąży na słynny świąteczny obiad jego mamy. Zegar tyka. Ale Molly zawsze ma plan. I tak długo, jak bardzo specyficzna kombinacja taksówek, samolotów, łodzi i pociągów kursuje punktualnie, nie może się nie udać. Nie wie jednak, że gdy śnieg spadnie nad miastem i nad głowami dwojga przyjaciół, którzy są pewni, że nie jest im przeznaczone być razem, wszechświat może mieć własny plan...” – -