Ik haat het internet

Ik dacht dat ik dit een interessant boek zou vinden, en dat ik het met de auteur eens zou zijn. Maar dat laatste zullen we nooit weten, want dit boek was niet door te komen. Schijnbaar zijn er personages in dit verhaal, maar veel weet ik niet van ze want ze zijn in de eerste veertig pagina's slechts in een handjevol zinnen her en der aan bod gekomen. De rest van deze pagina's bevat een van-de-hak-op-de-tak-springende, voor mijn gevoel amper geredigeerde gedachtenstroom van de auteur waar geen einde aan lijkt te komen. In deze zelfde eerste veertig pagina's heeft de auteur ook al meerdere keren genoemd dat dit geen goed boek is; alsof dat een excuus zou zijn om een dergelijke weinig coherente gedachtenstroom over je lezers uit te storten.

In een van de eerste hoofdstukken betoogt de auteur dat verschil in huidskleur niet uitmaakt, aangezien het niet meer en niet minder is dan een verschil in de hoeveelheid melanine in de kiemlaag van de opperhuid. Een zeer valide punt, wat hij vervolgens weer onderuit haalt door bij werkelijk elke persoon die geïntroduceerd wordt deze zinsnede exact te herhalen, dus te benoemen of deze veel of weinig melanine in de kiemlaag van de opperhuid heeft. Als het niet belangrijk is, waarom moet het dan wel bij elke persoon genoemd worden? Wellicht is dit satire die ik niet begrijp. Wat ik wel weet, is dat ik, na tientallen keren deze exacte zinsnede binnen veertig pagina's te zijn tegengekomen, het wel zat was.

Erg jammer dat een boek, dat ongetwijfeld meer valide punten te berde brengt, zo onleesbaar is door de stijl waarin het geschreven is.