Hebben en zijn

Super mooi boek. Heerlijk om te lezen en ook makkelijk om te lezen.

Een aparte gedachtegang dat je naar een afkickkliniek gaat als je dood gaat. Je moet afkicken van het leven om te kunnen sterven. Een heldere vergelijking met het feit dat mensen veel waarde hechten aan het leven. Een bepaalde waarde dat de acceptatie van zo iets natuurlijks in de weg gaat zitten.

In het boek sterft Malodot door een botsing met een hert. Onwetend of zijn partner, Lauralouise naast hem zat, beland hij in de kliniek en ontmoet hij allerlei aparte figuren die zelf ook keer (op keer) zijn gestorven. Hij krijgt pleisters waar ‘leven' inzit, krijgt therapie en andere medicatie om hem te helpen met zijn verslaving aan het leven. Iedereen heeft de mogelijkheid terug te vallen, zoals bij elke verslaving. Snel de grens overlopen terug naar het leven en weg van de dood. Malodot glipt dan weg met zijn ‘dode nieuwe liefde' en maakt haar zelfs zwanger. Dit bericht komt zo heftig binnen dat hij gebruik maakt van de poging om de grens over te steken terug naar het leven.

Een grens oversteken alleen maar om zijn dood opnieuw te moeten ervaren, en weer terug te moeten keren naar de afkickkliniek om uiteindelijk ooit te kunnen sterven.

Super leuk boek. Wel een beetje teleurgesteld in het figuur de Counselor. Hier had naar mijn mening meer moeite in gestopt kunnen worden. Ook zijn de meeste figuren nogal vaag, maar dat is niet perse vervelend of een gemis.