Friday on My Mind

Waarbij het vorige boek erin slaagde mij enige sympathie voor Frieda Klein te doen voelen, maakt dit boek dit weer allemaal ongedaan.
Man, wat doet ze toch raar weer. Ze doet niks om de verdenking van haar af te wenden, in tegendeel, alles wat ze doet doet haar verdachter lijken. Als ze nu gewoon eens haar mond open doet, maar neen... Ze staart de mensen aan met haar grote, donkere ogen (ik had moeten tellen hoeveel keer ze dit al geschreven hebben in deze serie) en verwacht dat de mensen zo alles gaan begrijpen. En voor iemand die zo slim placht te zijn, doet ze toch veel domme dingen.
Anderzijds was het verhaal wel weer ok. Ongeloofwaardig, dat weer wel, maar ok. Het stoort me wel dat er geen enkele normale relatie lijkt te bestaan in deze reeks.
Op dit punt lees ik enkel verder, omdat ik wil weten hoe ze de Dean Reaves verhaallijn gaan afronden.