خانه ادریسیها

رابطه من و این کتاب مبتنی بر دو سویه عشق و نفرت بود. درون مایه داستان‌، شخصیت‌ها و سیر وقایع جالب و جادویی بود اما توصیفات بیش از حد فضا و مکان واقعا خواننده رو دلزده می کرد. از بخش سوم به بعد وقتی ما رو بیشتر با گذشته قهرمان‌ها آشنا می‌کنه داستان قشنگ‌تر و ملموس‌تر می‌شه.

اینکه در نهایت انقلاب فرزندان خودش رو میبلعه درسیه که روزگار به این قهرمان‌ها میده. و خوب همش هم سراسر غم و ناامیدی نیست. شما به چشم خودتون می‌بینید خانواده غبار گرفته ادریسی‌ها که حداقل چهل ساله به یه شیوه زندگی می‌کنند چطور بعد از همجواری با آدمای متفاوت منعطفانه شروع به تغییر می‌کنند.

با اندک دانشی از ادبیات داستانی معاصر حتما بخونیدش.