گاوخونی

پیوند خواب‌ها، خاطرات و واقعیت‌ها به مکانی مثل زاینده رود و منتهی شدن به تالاب گاوخونی از این کتاب با وجود حجم کمش یک شاهکار ساخته. شخصیت اصلی داستان یک جایی در کودکیش با حضور پررنگ پدرش و زانینده رود گیر کرده. حالا نه پدرش هست و نه زاینده رود همون زاینده رود سابقه. توی خوابش همه چیز در حال غرق شدنه و توی واقعیت زمان معنای خودش رو از دست داده و آخر سر زاینده روی سر از لاله زار تهران درمیاره!

داستان یک لایه عمیق‌تر از موضوعات روانشناسی داره و اینکه ناخودآگاه افراد چقدر قدرتمنده. بازی با عناصر مکانی و پیوند میان اینا خیلی استادانه انجام شده.

پیشنهادم اینکه اگر خواننده مبتدی ادبیات داستانی هستید سراغش نرید فعلا و اگر هم خوندینش حتما بعد از چند سال دوباره بخونیدش با دید جدید.