دوزخ

لذت بردم.
دوزخ یه اتاقه. آینه‌ای نیست که آدم‌ها خودشون رو ببینند. برای دیدن خودشون یا برای باور اینکه هنوز وجود دارند باید خودشون رو از نگاه دیگران ببینند. همیشه و در همه حال کسی هست و همیشه روشنه و هیچوقت تاریک نیست تا مخفی بشی.
دوزخ قضاوت و نگاه دیگران به ما ست، دوزخ خواسته‌های ما ست.
و این ابدیه.