Dieuwke Klaassen

ik moet dit boek even goed late bezinken. ik weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden.

mwah. ben geloof ik toch echt te oud voor dit verhaal

Charley kan de doden zien, en niet alleen zien, maar ze kan ook met ze communiceren. Op deze manier hoopt ze de doden te kunnen helpen oversteken naar gener zijde. Haar oom is politieagent en die maakt maar al te graag gebruik van haar gave om zo moorden op te kunnen lossen. Er zijn niet veel mensen die van haar gave weten. Naast haar oom heeft ze een beste vriendin Cookie, die tevens haar buurvrouw is. Zij weet ook van haar gave en vind het maar al te spannend.
Vooral wanneer Charley steeds vaker ‘droomt' van een speciale mysterieuze man. Deze man brengt haar behoorlijk van haar stuk. En misschien is hij niet eens dood...
Dit boek is een paranormale roman/young-adult. Een genre waar ik nog niet veel van had gelezen. Ik was erg nieuwsgierig of me dit zou trekken. Het is een boek voor de wat oudere jongeren gezien de erotiek die best expliciet beschreven wordt, maar niet op een vervelende manier. De personages worden heel mooi uitgeschreven, waardoor je een goed beeld krijgt van ieder persoon.
Ook blijft het erg mysterieus wie of wat die man nou is die Charley in haar dromen zo van haar stuk brengt. Dit blijft tot het einde spannend, en zelfs dan is het nog niet helemaal duidelijk.

Het is een heerlijk geschreven boek met de nodige spanning, erotiek en mysterie. Een paranormale roman/young-adult die me erg deed denken aan The Ghost Whisperer. Geen verkeerde link voor mij, aangezien ik daar wel van houd. Darynda weet hoe ze de karakters goed kan uitdiepen zonder van het verhaal af te wijken. Het is vlot geschreven, waardoor ik er doorheen vloog. Ik begon er zelfs zelf in te geloven dat ik echt kan. Deel 2 is gelukkig net uit in Nederland en ligt bijna klaar om gelezen te worden. Ik moet weten hoe dit verder gaat!

Het leven is moeilijk als je zestien bent, je moeder getrouwd is met een loser van een stiefvader en je vriendje liever bier drinkt en chilt met zijn maten. Maar het is lang niet zo moeilijk als Uitverkoren zijn. Als de zestienjarige Zoey wordt uitverkoren door een vampier weet ze dat haar leven voorgoed zal veranderen: op haar voorhoofd verschijnt het teken van de vampiers en ze zal haar familie moeten verlaten om naar het Huis van de Nacht te gaan, een school waar ze maar één vak kennen: hoe word ik een vampier. Er zit echter een addertje onder het gras: als je niet slaagt, sterf je...

Het verhaal is erg herkenbaar geschreven. Zoey worstelt niet alleen met het feit dat ze verkozen is, ook met andere alledaagse (tiener)problemen. Leest lekker weg en is zo geschreven dat je je goed in kunt leven.

Laurel is een lief en rustig meisje met een eigenaardige eetgewoonte. Tot op heden kreeg ze altijd thuis les van haar moeder, maar nu ze oud genoeg is om naar de middelbare school te gaan, willen haar ouders ook dat ze dit doet. Ze verhuizen naar de stad en laten het landgoed achter waar ze vroeger woonden. Laurel ziet er anders uit dan andere kinderen, al heeft ze dit zelf nog niet echt door. Ze is onwijs knap, en op school ziet ook David dit. Al snel worden Laurel en David hele goede vrienden en helpt David haar met haar biologie huiswerk. Dit komt goed van pas, aangezien Laurel op een gegeven moment rare ‘bloemen' op haar rug krijgt die ze voor iedereen moet verbergen. Alleen David durft ze te vertellen wat er is. Die helpt haar bij het onderzoeken van haar vleugels.
Laurel gaat terug naar haar oude huis om tot rust te komen, het landgoed daar vond ze altijd heerlijk. Daar ontmoet ze Tamani, die haar toch wel iets heel raars vertelt. En wat ziet Tamani er raar uit! Hij is groen! En dan heb je nog meneer Barns, die het landgoed en huis wilt kopen van de ouders van Laurel, wat is er toch met hem aan de hand? Laurel vertrouwt hem niet, maar weet niet zo goed waarom.

Wings is het eerste deel van de Laurel serie, bestaande uit 4 delen. De combinatie young-adult fantasy met elfjes had ik nog niet eerder gelezen en het leek me wel leuk voor de verandering. De achterflap maakte me in ieder geval heel nieuwsgierig, al kreeg ik bij het woord ‘elfje' wel een wat kinderlijk gevoel. Dit gevoel bleef ik houden tot ik halverwege het boek was. Het begint heel rustig en lievig, een boek zeker geschikt vanaf 12 jaar. Leuk voor tussendoor dacht ik, maar niet als je voor de echte young adult sensatie gaat. Toch werd het na ongeveer de helft van het boek opeens onwijs spannend wat mij enorm verraste. Tot het laatste hoofdstuk voel je de spanning en ik werd toch wel erg nieuwsgierig naar deel 2.