The Oracles

Na het zeer aangename “The Feast” meteen gekeken wat Kennedy nog meer had geschreven, en deze sprong meteen in het oog. In een slaperig dorpje loopt een groepje pretentieuze intellectuelen (“The Oracles”) tegen een prachtig avant-garde kunstwerk aan van de locale beroemdheid, een beeldhouwer die op dat moment op mysterieuze wijze verdwenen is, in achterlating van zijn kinderen.

But she belonged to the dangerous grown-up world, which Serafina distrusted. The people in it were not reasonable. They got themselves into the most mysterious predicaments and then made more hullabaloo about it than any child would dream of making.

Wat die kinderen wel zagen, maar weggedrukt uit hun geheugen, en de dorpelingen niet, is dat het kunstwerk in kwestie niet het ultieme kunstwerk is, maar slechts een tuinstoel die door de bliksem is getroffen. De Oracles, geleid door boegbeeld Martha Skipperton, beginnen een campagne om het kunstwerk met publiek geld aan te schaffen ter verheffing van het volk.

This toothy, determined little woman believed that she was born to lead. She had inherited considerable powers of domination from her father, old Tom Skipperton, who had owned a fleet of pleasure steamers and made a large fortune out of persuading people that they liked to be sea-sick.

Zo'n beetje de enige met nog wat gezond verstand, de vrouw van de plaatselijke advocaat, gaat op onderzoek uit...

Mrs. Hughes and Allie were not listening at all. They had no particular reason for wishing to contradict Martha. Mrs. Hughes thought what a pity it was that Martha's mother had not put braces on her teeth. It was just like the Skippertons to have neglected such a detail. They idolised their child and allowed her to grow up looking like a ferret.