The Books of Jacob

I give myself 5 stars for finishing it.

Wasn't feeling it :(

“Will Christians be saved, too, or is this only the Jewish end of the world? It isn't clear.”

Een voordeel van blanco aan een boek beginnen is dat je je fijn kan laten verbazen. Het vorige boek van Tokarczuk dat ik gelezen heb, Drive Your Plow Over the Bones of the Dead, was goed bevallen (eerst als boek, toen de film en tot slot ook als toneelstuk).

Het nadeel van blanco aan een boek beginnen is dat van niks weet, niet heel bewust hoe dik het is (gelezen als ebook tenslotte), of het zware kost gaat zijn of niet, ...

Als ik dan enigszins worstelend door het boek aan het gaan ben, niet geholpen door een hoop woorden waar je eigenlijk niet weet wat ze betekenen (en het ingebouwde woordenboek komt gelukkig een eind), lastige Joodse en Poolse namen (niet geholpen door dat een deel van de karakters halverwege het boek van naam verandert...), in de Volkskrant dan deze aanbeveling van Ilja Leonard Pfeijffer lees, wordt een hoop duidelijk :-)

“Een vergelijkbaar soort heilzaam ongemak ervoer ik bij de lectuur van de megalomane historische roman over de zelfverklaarde Joodse messias Jacob Frank. De magistrale roman De Jacobsboeken van Olga Tokarczuk (fantastisch vertaald door Karol Lesman) vormt een universum van duizend pagina's dat deel van mij is geworden. Het is hardcoreliteratuur: vervreemdend en veeleisend, ambigu en traag, rijk en verbluffend. Schitterend is het hoe Tokarczuk haar historische setting heeft gestoffeerd met details en vooral met gedachten en obsessies die niemand vandaag de dag nog zou hebben. Het is een roman over zingeving, die zijn verontrustende uitwerking ontleent aan de zorgwekkende ontwikkeling die de protagonist doormaakt, die hem steeds meer vervreemdt van de sympathie van de lezer.”

In de vakantie stug doorgelezen, en uiteindelijk kom je er wel steeds beter in, en lijkt het steeds sneller te gaan. Mogelijk dat de tweede helft van het leven van Jacob ook een stuk interessanter wsa dan de eerste helft ;-)

De hele geschiedenis met deze Joodse groep die zich afsplitst op basis van enigszins onduidelijke argumenten (dat zal mijn niet-religieuze opvoeding wel zijn) is fascinerend. Het langzaamaan ontsporen van Frank, en de behoorlijk sekte-achtige trekjes maken het alleen maar vreemder.

“The Lord does not care to have infants around him, which is why expectant women are sent away from the court, back to their families in Poland, unless the Lord, who sometimes likes to suck their milk, determines otherwise.”

Misschien is deze constatering die door een buitenstaander aan het eind wordt gedaan toch wel een rake:

“‘Well I think,' says Doctor Reichelt, who was there during Jacob Frank's illness, ‘that this entire messianic movement is a rather complicated form of extracting money from naïve Jews.'”

Maar goed, het boek had echt wel wat dunner gekund, daarom een * aftrek.