Slaap zacht, Johnny Idaho

Drie personages, elk op een andere plek in een gesegregeerde en gecontroleerde samenleving, genaamd de Archipel, die een niet eens heel erg ondenkbaar vervolg lijkt van onze huidige maatschappij. Doordat de personages zich alledrie op een andere plek in deze wereld bevinden krijgen we veel mee van de omgeving en hoe alles in elkaar zit. Dit is het zeer intrigerende begin van Slaap zacht, Johnny Idaho.

Na dit begin valt het verhaal echter stil. Uiteraard gebeurt er van alles, maar het meeste lijkt niet noemenswaardig en het verhaal kabbelt voort. We zien drie mensen die zich alledrie niet helemaal of helemaal niet op hun plek voelen in de wereld waarin ze leven. Ze worstelen duidelijk met hun omgeving maar toch zie je vooral slechts hun dagelijkse beslommeringen voorbij komen.

Johnny zelf praat in gedachten regelmatig met iemand die hij simpelweg aanspreekt met „jij”. Hij beklaagt zich erover dat deze persoon nooit iets terugzegt, maar er altijd is en meekijkt. In het begin dacht ik dat hij daarmee de lezer bedoelde; een interessant concept, alsof Johnny echt bestaat en ik als lezer slechts in zijn gedachten leef, op die manier zijn wereld bekijk en dus eigenlijk niet besta. Helaas begint deze „jij” later in het verhaal wel terug te praten en bleek mijn aanname dus niet te kloppen, wat ik jammer vond!

Het einde valt enkele hoofdstukken van te voren te voorspellen. Ik geef twee sterren voor het verhaal, maar omdat het zich afspeelt in een wereld die mij enorm heeft geïntrigeerd krijgt het boek van mij een derde ster.