Piranesi

De schrijfster van Jonathan Strange & Mr Norrell raakte uitgeput na het grote succes van dat boek en kreeg 15 jaar min of meer geen letter meer uit haar pen. Uiteindelijk werd de draad langzaam weer opgepakt met het herschrijven/schaven aan een eerder boek dat nog op de plank lag. Omdat het niet enorme hoeveel personages bevat en gezien de aard van het boek zou er niet veel (vermoeiend) onderzoek nodig zijn. Net als haar vorige boek speelt magie en magisch denken een belangrijke rol.

“Since the World began it is certain that there have existed fifteen people. Possibly there have been more, but I am a scientist and must proceed according to the evidence.”

Het is, zeker in het begin, een erg vervreemdend boek. De hoofdpersoon dwaalt rond in een reusachtig gebouw (“House”) met meerdere enorm hoge verdiepingen die zich naar alle kanten voor schijnbaar kilometers uitstrekken, gangen verbonden met zalen (“Halls”). Naast de vele beeldhouwwerken in de Halls en de vogels is er slechts The Other, die de hoofdpersoon af en toe van voorraden voorziet, en waarmee hij elke week een gesprekje heeft.

“Birds are not difficult to understand. Their behaviour tells me what they are thinking. Generally it runs along the lines of: Is this food? Is this? What about this? This might be food. I am almost certain that this is. Or occasionally: It is raining. I do not like it.”

Piranesi was een Italiaanse architect en kunstenaar, bekend geworden van zijn tekeningen van fictieve “gevangenissen”. Ook is het de naam waarmee de hoofdpersoon wordt geïdentificeerd.

“Piranesi. It is what he calls me. Which is strange because as far as I remember it is not my name.”

Alhoewel het gebouw in kwestie oneindig groot lijkt, is het allemaal zeer beklemmend. Piranesi lijkt het allemaal heel normaal te vinden, en houdt zich vast aan zijn rituelen – het verzorgen van de botten van de 13 anderen, het vangen van vis en oogsten van zeewier. Heel langzaam wordt, beetje voor beetje, een tipje van de sluier opgelicht over wat House en Halls precies zijn, en hoe Piranesi daar verzeilt is geraakt.