Persians

“Night advanced, But not by secret flight did Greece attempt To escape. The morn, all beauteous to behold, Drawn by white steeds bounds o'er the enlighten'd earth; At once from ev'ry Greek with glad acclaim Burst forth the song of war, whose lofty notes The echo of the island rocks return'd, Spreading dismay through Persia's hosts, thus fallen From their high hopes; no flight this solemn strain Portended, but deliberate valour bent On daring battle; while the trumpet's sound Kindled the flames of war. But when their oars The paean ended, with impetuous force Dash'd the resounding surges, instant all Rush'd on in view: in orderly array The squadron on the right first led, behind Rode their whole fleet; and now distinct we heard From ev'ry part this voice of exhortation:-


“Advance, ye sons of Greece, from thraldom save Your country, save your wives, your children save, The temples of your gods, the sacred tomb Where rest your honour'd ancestors; this day The common cause of all demands your valour.”

‘'Μα η νύχτα προχωρεί, κι οι Έλληνες κρυφό δρόμον᾽ ανοίξουν από πουθενά δε δοκιμάζουν·όταν όμως με τ᾽ άσπρα τ᾽ άτια της η μέραφωτοπλημμύριστη άπλωσε σ᾽ όλο τον κόσμο,μια πρώτ᾽ ακούστηκε απ᾽ το μέρος των Ελλήνωνβουή τραγουδιστά με ήχο φαιδρό να βγαίνεικαι δυνατ᾽ αντιβούιζαν μαζί κι οι βράχοιτου νησιού γύρω, ενώ τρομάρα τους βαρβάρουςέπιασεν όλους, που έβλεπαν πως γελαστήκαν.γιατί δεν ήταν για φευγιό που έψαλλαν τότεσεμνόν παιάνα οι Έλληνες, μα σαν να ορμούσανμ᾽ ολόψυχη καρδιά στη μάχη, ενώ όλη ως πέρατη γραμμή των της σάλπιγγας φλόγιζε ο ήχος·κι αμέσως τα πλαταγιστά με μιας κουπιά τουςχτυπούνε με το πρόσταγμα την βαθιάν άρμηκαι δεν αργούνε να φανούν όλοι μπροστά μας.Το δεξί πρώτο, σε γραμμή, κέρας ερχόντανμ᾽ όλη την τάξη, κι έπειτα κι ο άλλος ο στόλοςαπό πίσω ακλουθά· και τότε ήταν ν᾽ ακούσειςφωνή μεγάλη από κοντά:

«Εμπρός, των Ελλήνωνγενναία παιδιά! να ελευθερώσετε πατρίδα,τέκνα, γυναίκες και των πατρικών θεών σαςνα ελευτερώστε τα ιερά και των προγόνωντους τάφους· τώρα για όλα ᾽ναι που πολεμάτε.»


Αυτά για να μην ξεχνιόμαστε...

Υ. Γ. Έχοντας δει αμέτρητες παραστάσεις στην Επίδαυρο από μικρό παιδί, ένεκα του επαγγέλματος του μπαμπά, βεβαίως βεβαίως , η φετινή παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου ήταν σαφέστατα η καλύτερη που έχω παρακολουθήσει.