Oathbringer
Ratings1,035
Average rating4.6
I don't know if I want to give this a 4, it's not bad but it also took me over a month to finish reading it, so I kept forgetting the plot and what was happening so it was all a mess in my mind each time I picked the book back up!
God, wat hou ik van deze wereld en personages!Stormlight-boeken zijn zo moeilijk om recensies voor te schrijven. Afgezien van loven en verzuchten over hoe goed ze wel niet zijn, is het zo moeilijk om iets samenhangends en toch beknopts te schrijven dat de rijkdom van het verhaal, de wereld en de personages adequaat kan omvatten. Het is gewoon ongelooflijk hoe één persoon dit allemaal heeft bedacht.Oathbringer is niet anders. Terwijl boek 1 het boek van Kaladin was en boek 2 dat van Shallan, was dit het boek van Dalinar en STORMS zijn achtergrondverhaal is zo emotioneel!“To love the journey is to accept no such end. I have found, through painful experience, that the most important step a person can take is always the next one.”Dit boek ging zo veel over geestelijke gezondheid, hoe je omgaat met traumatische ervaringen, hoe je in het reine kunt komen met slechte beslissingen, bewust en onbewust genomen, hoe je de manier kunt veranderen waarop je naar jezelf en/of anderen kijkt.Onze drie hoofdpersonages – Dalinar, Shallan en Kaladin – lijden allemaal aan een vorm van depressie en het is zo interessant om te lezen hoe ieder daar op een andere manier mee omgaat.Dit boek was tamelijk traag, wat een van de belangrijkste punten van kritiek is die ik online over dit boek zie, maar ik vond het geweldig dat het rustig voortkabbelde en ons soms gewoon in de hoofden van mensen liet zitten, stagneerde en denkprocessen herhaalde tot een soort resolutie naar boven kwam drijven. Dit maakte het zoveel realistischer en pakkender.Tegelijkertijd zijn de waanzinnige reikwijdte en intense verhaallijn zo ontzagwekkend! Hoe de plot langzaam werd onthuld, en zelfs groter bleek te zijn dan ik me ooit had kunnen voorstellen. Ugh, het is gewoon zo ontzettend goed!SPOILERS in een verstrooiing van gedachten vanaf dit punt!“Sometimes a hypocrite is nothing more than a man in the process of changing.”Zoals ik al zei, concentreerde dit boek zich meer op het achtergrondverhaal van Dalinar en ik ben hem nog meer gaan waarderen, wetende vanwaar hij komt, hoe gebrekkig hij is en hoeveel hij worstelt.Ik vond hem al leuk uit eerdere boeken, maar eerder omdat hij de persoon was die we geacht werden leuk te vinden, omdat hij op een voetstuk werd geplaatst als het rolmodel voor eer en moed. Nu leerden we over zijn gruwelijke verleden en de vreselijke dingen die hij heeft gedaan, en hoe hij hier nu probeert mee om te gaan, terwijl hij tegelijkertijd probeert het soort persoon te worden waar hij zelf naar op kijkt.“It's okay for me to enjoy this,” Shallan said, as if discovering something precious. “It's all right to celebrate. Even if things are terrible in the world, it's all right.”Shallan bleef groeien en haar talent van lichtweven ontwikkelde zich op een heel interessante manier. Het was fascinerend te lezen hoe ze zichzelf zag en hoe ze haar alter ego's werd, om haar pijn en schuldgevoel in hokjes te kunnen weg steken.Haar spren Pattern - ”NO MATING!” - is heel vertederend en schattig. Al vraag ik me af of hij echt het beste met Shallan voor heeft.“We're entering an era of gods, Adolin thought.Ik vond de ontwikkeling van haar relatie met Adolin erg leuk. Hun interacties zijn heel schattig en lief en ik blijf voor ze supporteren.Over Adolin gesproken: ik was bang dat hij in dit boek zou sterven. Omdat hij Sadeas vermoordde en een soort heldencomplex had en Shallan een beetje te veel naar Kaladin keek, vreesde ik dat dit een voorafschaduwing was van zijn dood. Blij dat ik ongelijk had en ik vind het geweldig hoe hij Shallan echt ziet en weet wanneer ze een van haar omspring-persoonlijkheden is, terwijl niemand anders het lijkt op te merken. Ik vind het geweldig hoe zorgzaam hij is, zoals ook voor Renarin en zelfs het paard van zijn vader! Hoe schattig is dat?En dan zijn hele ding met kledij! Heerlijk dat hij gewoon zelf kan naaien.Ik ben ook erg blij dat hij niet ook een Radiant is geworden. Zorgt voor een zeer interessant contrast, maar ben benieuwd hoe zijn relatie met zijn shardblade zich verder zal ontwikkelen. “You'll never be able to do enough to satisfy yourself, Kaladin. That was still wonderful.”Onze emo-jongen Kaladin had deze keer niet zoveel paginatijd, maar wat we zagen waren zulke geweldige voortzettingen van zijn verhaal. Ik vond het prachtig om zijn hereniging met zijn ouders te zien en hoe hij een soort afsluiting krijgt van zijn schuldgevoel over de dood van zijn broer .Hij blijft nog steeds worstelen met zijn eigenwaarde, maar ook hier begint hij traag aan zijn genezingsproces, mede door zijn spren Syl als katalysator. Syl zorgt ook voor de broodnodige luchtige noot in de anders vrij depressieve zelf-beschuldigende perspectieven van Kaladin. Alleen was ik absoluut geen fan van hoe ze Kaladin steeds richting Shallan duwde. Blij dat Kaladin dat uiteindelijk in de kiem heeft gesmoord. “Maybe I'm one of those punchy guys.”Adolin stopped in place and grinned at Kaladin. “Did you just say ‘punchy guys'?”Ook de interacties van Kaladin met Adolin zijn geweldig om te lezen. En in tegenstelling tot met Syl, lukt het Adolin wel om een zorgelozere Kaladin naar voor te laten komen. Een glimp van hoe hij zou zijn geweest zonder zijn zwaar belaste schouders. “Life before death. Strength before weakness. Journey before destination.”Ugh, er is nog zoveel dat ik niet heb aangesneden.Jasnah's terugkeer! De ondergang van Elhokar door de hand van Moash. Adolin die koning kon worden, maar weigerde waardoor we KONINGIN Jasnah krijgen, waar ik helemaal voor ben!Renarin's onthulling, het was duidelijk dat er iets mis was, maar wauw!Bridge Four en hun ontwikkelingen. Teft, zijn verslaving en pogingen om te verbeteren waren zo hartverscheurend (I will protect those I hate. Even if the one I hate most is myself.) Rock en zijn familie! Lopen. De [b:Warbreaker 1268479 Warbreaker (Warbreaker, #1) Brandon Sanderson https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1240256182l/1268479.SY75.jpg 1257385]-crossover!! Nightblood natuurlijk, en was dat Vivenna? Ugh, nu wil ik Warbreaker herlezen!Venli en haar spren! En haar nieuwe rol bij de Voidbringers/Listeners. Wel een beetje teleurgesteld dat Eshonai dood is... Ze verdiende beter en Venli die het allemaal in gang heeft gezet blijft door de oog van de naald kruipen zonder echt veel berouw te voelen.Moash, Moash, Moash, neen...Odium. De Unmade. Lift. Taravangian. Enz.Laat me maar gewoon ophouden en herhalen dat ik zo'n grote FAN ben van deze serie! Ik snap de hype volledig en deze is dubbel en dik verdiend!
I loved Kaladin's character arc in the first book, but this installment features a storyline to rival it. It takes a secondary character and makes them one of my favorites and makes me want to go back and read the first two all over again. I can't recommend highly enough.
Age range: 14+
This rating has less to do with mature content and more with the length and depth of this book. Younger readers may have difficulty with reading the same book for so long and having to keep track of the developments with so many different characters.
Aunque es una historia increíble y el final es un 11/10, la ejecución fue un poco fuerte. La densidad de este libro aumenta bastante, pero si logras superar eso, es un excelente viaje.
It is getting to the point where it is becoming impossible to talk about everything that happened because there is so much happening in the story arcs of each and every character. (good problem to have imo). I have so much to talk about yet also so much that I can't spoil. This book get 5 stars solely on the basis of the quality of the Sanderlanche that hits us in the last 200 pages. Additionally, It's not all character development. Indeed, most of it is occurring during really fantastic scenes of action or during inopportune times. The momentum is maintained. And then there's a whole squad of flying, storm-riding heroes. Matter-altering women, master illusionists, blade dancers, immortal assassins, gods, and my personal favorite... the cognitive realm itself. There is so so much to love in these books that if i put it all down the length of my review will start to rival the length of Sanderson books. To sum it up : The book is brilliant. read it.
// “It is not perfection we seek, for perfection is impossible; instead, we seek consistency.” \
This book has such a sweeping narrative that it would be almost impossible for me to write out a review that A, does it justice, and B, covers every part that I enjoyed. So, I thought I would just do a quick, tidy, and efficient Alphabet review. It will probably be a little “ranty” and incoherent, but it will give me a clear beginning and end.
So, hold your sprens close and your honorblades even closer, because here we go!
A is for Adolin – The fact that we do not get any significant answers to what happened in the bombshell of an ending in WOR until page 850 is something that is baffling to me. But it's apropos to the tone of the entire book. Each and every revelation is met with a ho-hum response. You wait for answers to BIG questions; they come, but for the most part, they are written with a nonchalant and non-revelatory prose.
B is for Burden – Both Shal and Azure have some pretty heavy burdens to overcome in this book, and by the end, I would say they are stifled; they will probably carry on in future books.
C is for Comradery – The comradery is strong with this one, but not as inspiring or electrifying as WOR.
D is for Dalinar - If there was a character that you liked at times, disagreed with at times, teared up with at times, or cheered with at times, it would be this guy. I enjoyed his story arc in this one. Oh, and the interactions with the storm father are top-tier.
E is for Evi –
Wow. This was a ... commitment. As in, a mega-long book. But what else could I expect from Brandon Sanderson?
For the sake of my attention span, I wish it had been broken up into at least two books. But I did quite enjoy it; it's satisfying to get more and more answers that build the puzzle of Roshar and its history. There was some fascinating character growth, particularly for Dalinar and Shallan, and as always, Sanderson slips in delightful nuggets of wisdom (some of which I've included in the highlights). I continue to be amazed by the detail and sheer imagination that goes into this series. I maintain that Sanderson is an absolute genius.
The parts that lost me are the parts that always do... I get easily bored by the political conversations (hate me a game of Risk), and drawn-out battles lose my attention in books as much as they do in movies.
Now I need a rest from The Stormlight Archive – but I am looking forward to the next two after I recover!
I'd say 3.5 stars for the first half, and 5 stars for the last half. This book definitely took a while to get going in a way that I didn't really experience with the first two, but the second half of this book was probably my favorite chunk in the series so far! I absolutely adore Dalinar; he is by far my favorite character, and he really has time to shine in this one. I think, even though I wasn't super into the first half of the book and think [b:Words of Radiance 17332218 Words of Radiance (The Stormlight Archive, #2) Brandon Sanderson https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1507307927l/17332218.SY75.jpg 16482835] is better paced overall, I still like this book equally, if not more, purely because Dalinar wasn't around nearly enough in WoR. My second favorite character coming into this book was probably Shallan, but I have to say I did not love the multiple-personality storyline here very much. As for the more grand scale plot stuff, I absolutely loved the explorations and reveals about the world (and beyond). Any mysterious magic or setting is just so interesting to me, and there was plenty of that to chew on here.Very excited that I am almost caught up with these books and then can impatiently await the next one alongside everyone else!
Lo ha vuelto a hacer: un viaje milimétricamente planificado para una parte final absoluta,ente épica y frenética. Como siempre ganas de más SANDERSON.
It was just unnecessarily long and got too caught up in way too many characters. I got borded
I found the part in Kholinar boring. Other than that: another brilliant book bij BrandoSando
Una obra de arte, una obra maestra dentro de la saga del archivo de las tormentas.
El ritmo de la narrativa es un poco mas lento y difícil de seguir en comparación a los primeros dos libros, pero vale la pena cuando todo converge en las ultimas dos partes.
Sin duda Dalinar como personaje se construye de una forma notable, mejor de lo que esperaba, donde sanderson lo realiza tan bien, que todas las emociones que esta sintiendo dalinar las sientes como si fuesen tuyas.
Kaladin, como siempre, el personaje más “realista” en cuanto al sentir y sus decisiones, nada que decir.
Shallan es mi punto mas bajo del libro, podría haber tenido menos paginas.
Fuera de todo esto, tiene una de las escenas mas emocionantes de toda la saga, con Dalinar al frente de Odium.
En este libro hay personajes secundarios que también tienen momentos épicos , y eso se agradece bastante cof cof Teft cof cof
Just so god damn epic. It is still somehow that classic high fantasy but done in an entirely unique way.
I didn't know how you could top that Heavy-Metal-cover storm-surf ending of the previous book but somehow he took it to a whole other level.
The only upsetting thing is realising I have to add in the entire Mistborn series to my reading list, if it's anywhere near as good as these books and also ties in then I don't even have a choice.
Now that is a really long book and to be very frank a tad disappointing for a Brandon Sanderson novel. Don't get me wrong. It still has all the makings of a good book with enough highs and lows, humour and despair etc. But too many characters can sometimes take away from a nice tale and that is what happened here I think. The magic system being fairly complicated adds another level of complexity I would rather not deal with. Hopefully we are now going to jump era's so lets hope for a more simplified future.
I can't describe how marvelous this book is. I don't think I can do it justice. Just read it, people; that'd be a wise choice.
I read this book for the first time in 2020 and it took me nearly 3 months to complete it. While I enjoyed it back then, I felt that it was the weakest in the series.
Now, 3 years later, I give it full 5 stars and leave it full of emotion and satisfaction.
The change in rating comes partially from a change in me, but also as a consequence of the better understanding that comes with re-reading a good book.
This time around, I view both the plot and the characters slightly differently, while the world building still impresses me beyond measure.
Another great entry in the Stormlight Archive!