Nirwana

Joe Speedboot was fantastisch. Eindelijk weer iemand die kan schrijven, dacht ik toen. Meestal sla ik de Nederlandse literatuur (ahum) over. Maar vandaag begon ik voor de tweede keer aan een Wieringa. Nirwana.

Maar WTF?

‘In het bos vermenigvuldigde het grijs zich tussen de boomstammen.'
Ieks.

‘...alleen de golven die sissend aanspoelen bij zijn voeten.'
Ik ken geen golf die sist.

‘Hugo deed een stapje terug vanwege de rottingsgeur uit Wieringa's mond.'
Is dat grappig bedoeld?

Al op bladzij 45 wil ik het boek wegleggen. Geen vaart, geen interessante karakters, nog geen begin van een plot kunnen vinden. Wel een boel cliché's, van Bentley tot Louboutins.