Grief Is the Thing with Feathers

Lanny beviel heel goed, The Death of Francis Bacon een stuk minder. Deze maakte dat laatste dan weer goed :-)

Het spelen met taal, de soort van stream of consciousness van niet-mensen die in Lanny enigszins vervreemdend is, en mooi werkt, is hier ook al in een vorm aanwezig. Vader en twee zoons verliezen hun moeder, en Kraai klopt aan om ze door hun rouwproces heen te helpen.

“We will never fight again, our lovely, quick, template-ready arguments. Our delicate cross-stitch of bickers.”

Weten wie Ted Hughes en Sylvia Plath zijn is niet per se nodig, maar helpt wel... (De vader is een Ted Hughes scholar, en is bezig met een boek over de gedichtenbundel Crow van Ted Hughes)

“Eugh ... you sound like a fridge magnet.”