De hemelproef

Halley komt langs op St Helena en chartert een klein jongetje (Angus) om elke dag op dezelfde tijd aantekeningen te maken van de sterrenhemel.

“Anns kindje drinkt af en toe ook mams melk. Eigenlijk zijn ze allebei mijn broertjes, maar toch ook weer niet, want mams kleine is mijn broertje, maar die van Ann is mijn neefje. Ook voor Ann zijn ze allebei een soort broertje, maar eigenlijk alleen de ene, want de andere is haar zoontje. Mams kleine is de oom van Anns kind. Het is ingewikkeld en Ann begrijpt er nog minder van dan ik.”

Halley vertrekt weer naar Londen en Angus blijft braaf de komende jaren elke dag zijn metingen doen, in de hoop dat Halley later weer terugkomt om nog meer van hem te kunnen leren. Angus' sociale status maakt doorleren (sowieso leren...) niet gebruikelijk, al heeft de locale dominee wel door dat hij er slim genoeg voor is.

“Dat meneer de dominee en meneer Halley van mening verschillen over de zon en de aarde zit me wel dwars. Ik weet niet wie van de twee gelijk heeft, of dat ze misschien allebei gelijk hebben, alleen de een iets meer dan de ander.”

De situatie op St Helena begint op een gegeven moment uit de hand te lopen, en Angus wordt een schip op gesmokkeld met een brief van de dominee, die hij bij Halley moet gaan bezorgen, zodat die de “powers that be” kan inlichten over de situatie op het eiland.

“Ik bid tot God, meneer de dominee heeft me de krachtigste gebeden geleerd en de juiste woorden om God om hulp te vragen. In dit weer en op deze lege zee zou God best een duidelijk teken mogen geven, en dan zo dat er geen twijfel over bestaat of het werkelijk een teken is of slechts een natte wolk die toevallig boven de masten hangt.”

Eenmaal in Londen blijkt Halley inmiddels wel wat andere dingen aan zijn hoofd te hebben dan de hemelmetingen van Agnus...

Fijne combinatie van roman en geschiedenis. Minpuntje is dat er een deel 2 is, maar dat nog niet vertaald is, en mijn Fins is niet goed genoeg voor het origineel :-)