Das achte Leben

Dikke pil, zeer geschikt om ‘s avonds na een dag fietsen in de slaapzak weer in weg te zinken. Ruim een eeuw Georgische geschiedenisles, verpakt in een familiekroniek die begint met een chocolatier, wiens chocoladedrank een eeuw lang een belangrijke rol blijft spelen.

Het heeft wel geholpen dat ik eerder Death of Stalin had gezien, om te weten wie een van de regelmatig terugkerende personages is (de Kleine Grote man), de twee versies passen mooi op elkaar...

Klein minpuntje: bijna alle mannen zijn idioten, een bijna alle vrouwen toen toch wel vaak domme dingen :-) Tegen het eind begon de verteller (die tot die tijd niet echt geïntroduceerd wordt) wel wat te irriteren.

An epic family saga about the Georgian Jaschi family, who's many generations are seemingly haunted by an old family-owned chocolate recipe. At the same time the novel is a portrait of Georgia's tumultuous, war-ridden and rebellious 20th century, which begs to question if not Georgia's gruesome fate and continuous struggles against Russian oppression is the reason for the family curse.

All in all the story covers 6 generations, and follows along with 8 family members (from Stasia and Christine, to Kostja and Kitty, to Elene, then Daria and Niza, and finally Brilka). The 1300 pages stretch a bit, but Haratischwili doesn't get sidetracked like Tolstoy, and has created an engaging patchwork of characters, or loves and tragedies, of politics, betrayals and dreams.

As in all multi-generational family stories, it seems a lot easier to love those that you meet early on. But nevertheless, the ending with Niza and Brilka did get me slightly emotional. So yes, i really enjoyed this.