Babbitt

George F. Babbitt is een vooraanstaand man in het fictieve stadje Zenith, mede-eigenaar van een makelaarskantoor, en hij laat erg graag aan anderen, maar ook aan zichzelf, merken hoe vooraanstaand hij is. Daar haalt hij zijn hele identiteit uit.

Dit doet hij echter driekwart deel van het boek, waardoor dit een behoorlijk saai begin is. Het enige dat gebeurt is het vaststellen hoe zelfverheerlijkend Babbitt is en hoe belangrijk hij het vindt hoe anderen over hem denken: een heel erg uitgebreide karakterschets. Ik heb overwogen het boek weg te leggen, tot ik helaas iets las wat later in het boek zou gebeuren. Dit heeft er echter wel voor gezorgd dat ik het boek uitgelezen heb.

De stroomversnelling komt later in het boek. Zonder al te veel te willen weggeven, maakte dit gedeelte van het boek dat ik ergens ook aan 1984 moest denken: wanneer je je niet conformeert, lig je eruit. Wanneer je het eerste driekwart kunt doorkomen, is het laatste deel van het boek de moeite waard.

In writing, characters have wants and needs, and the resolution of the need at the expense of the want is the hallmark of a happy ending. The character grows up, realizes the want was immature and becomes content with resolving the need. However, this story telling device only works if the character's want is actually immature. When it isn't, but still lives in opposition with the need, the story is a tragedy. This story is a tragedy.