Het begin en het einde waren goed. Het middenstuk vond ik echt matig (gewoon de helft van het boek). Heel jammer, omdat de boeken wel heel leuk zijn. Ik dit deel komt Wren erbij en ik moet zeggen dat ik haar soms echt niet snapte. Ik snap dat ze 15 is, maar soms was ze een beetje TE puberaal. Door het eind ben ik wel ontzettend benieuwd naar het laatste deel!!
3,5/5⭐️
Ik vind het heel moeilijk om een memoir een rating te geven, maar toch ga ik het doen.
Ik vond het prachtig geschreven! Zo puur, ruw en heftig. Mooi dat ze het niet mooier maakt dan dat het was.
Maar ik vond het soms wel heel erg langdradig en TE uitgebreid geschreven. Het is natuurlijk haar gevoel en emoties die ze beschrijft, dus ik bekritiseer haar niet.
3,5/5⭐️
Dit boek zorgde ervoor dat ik mijn eigen burnout ging analyseren. Daardoor waren er soms sombere gevoelens bij dit boek. Ik denk dat daarom de rating ook omlaag is gegaan. Het focust heel erg op het verhaal van Marijn en soms ook over anderen.
Mooi om te lezen dat iedereen het zo anders heeft. Weet dat je niet de enige bent met een burnout en dat al je gevoelens er mogen zijn. Iedereen heeft zijn eigen burnout
Mijn god, er kwam geen einde aan dit boek. Het voelde steeds weer als hetzelfde verhaal: ruzie met vrienden, games verzinnen en het maken van een videogame, opnieuw ruzie, iedereen wisselt van partner, maakt nog een spel...
Zou u echt maandenlang niet met uw zakenpartner praten? Jarenlang niet met je beste vriend praten vanwege een klein ruzietje? Iedereen beoordeelt dit boek als een geweldig voorbeeld van vriendschap, maar zo zou ik mijn vrienden niet behandelen. Ik hoopte steeds dat het beter zou worden, maar dat gebeurde niet.
Dit is mijn minst favoriete boek van Alex Michaelides. Het was erg raar geschreven, alsof je een theatervoorstelling leest.
Je weet nu niet wat je moet geloven, omdat er bij sommige dingen aan het eind wordt gezegd dat het niet zo is gegaan.
Wel leuk dat er een crossover zit tussen de andere 2 boeken van Alex!
4,5/5⭐️
Wat een prachtig boek! Hoe de achterflap wordt beschreven is maar 40% van het boek. Daarna krijgt het een ander soort wending, maar het past heel goed bij het verhaal! Het einde is ook heel mooi uitgewerkt.
Dit is het eerste Stephen King boek wat ik heb gelezen en ik vond het super mooi geschreven!